Sunday, June 8, 2025
Het lijkt zo makkelijk...Het lijkt zo makkelijk: terwijl je een verslag typt controleert de spellingscontrole van Word of de woorden correct geschreven zijn en of de zinnen goed opgebouwd zijn. Nooit geen spellingsfouten meer. Nooit geen kromme zinnen meer. Helaas, ook de spellingscontrole van Word is maar een hulpmiddeltje en weet niet altijd wat je bedoelt te schrijven. Daardoor staat er soms een rode lijn onder een woord wat wel goed is of haalt hij foutief gebruikte woorden er niet uit. Is het dan alleen maar kommer en kwel met de spellingscontrole? Nee, gelukkig niet. De spellingscontrole kan een handig hulpmiddel zijn maar het blijft nodig om zelf kritisch mee te kijken. Een tip is om de spellingscontrole pas achteraf te gebruiken. Typ eerst het verslag en klik daarna op het icoontje ´ABC´ waarmee de computer de spellingscontrole over het werk heen laat gaan. Je kunt dan tegelijkertijd zelf meelezen en bedenken of je het eens bent met de wijziging die de spellingscontrole aangeeft of dat je laat staan zoals jij het woord geschreven hebt. Als je de spellingscontrole tijdens het schrijven aan hebt, word je vaak afgeleid en kan het verwarrend zijn omdat je goede tekst toch rood onderstreept is. De spellingscontrole kent verschillende variaties. Als je een Engelstalige tekst typt, heb je keus uit verschillende soorten Engels. Zo heb je bijvoorbeeld het Engels wat door Australiërs gebruikt wordt, door Amerikanen, door Filippijnen, door Ieren en het Britse Engels. Bij het Nederlands is er keus uit standaard Nederlands en het Nederlands dat in België gebruikt wordt. Je bepaalt zelf welke taal je selecteert. Hiervoor ga je naar de werkbalk en kiest daar voor de optie ´extra´ en daarna ´taal´ en dan ´taal instellen´. Als je zelf niet kritisch meekijkt naar de wijzigingen die Word geeft, kun je rare teksten krijgen. De spellingscontrole kijkt alleen maar naar de individuele woorden en legt geen verbanden tussen de woorden in een zin. Omdat de spellingcorrector de woorden een voor een afwerkt, is er geen enkele manier waarop deze fouten gesignaleerd kunnen worden. In maandblad ´Onze taal´ nummer 9 uit september 2003 staan de volgende voorbeelden genoemd: Bill Gates à Bil Gajes Erasmus à Grasmus Willem Alexander à Wielklem Oleander Ronald Koeman à Tonale Boeman Jeroen van Inkel à Beroven van Winkel Blair à Flair George Bush à Geoorde Push Joling à Jolig Guus Hiddink à Geus Uitdrink Spellingscontrole is geen grammatica-controle. Een woord als "vertelt" is net zo correct gespeld als "verteld" en toch heeft het woord een andere grammaticale betekenis. Het is een veelgemaakte fout, die lijkt op een vorm van hypercorrectie: laat ik het maar met een -d- schrijven, dan zal het vast wel goed zijn. En zo worden veel fouten niet herkend.
|