• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Een geslaagde opdracht?

Bij de cursus ‘Internet en wiskundeonderwijs’ in de deeltijd heb ik geprobeerd om een combinatie te maken van ‘oude internet’ en ‘nieuw internet’ (WEB2.0).  Eén van de ‘betere’ opdrachten vond ik de DELICIOUS-opdracht.

Studenten bestuderen de leerroute ‘De waarde van Internet’ en gaan zelf op zoek naar relevante voorbeelden in de volgende categorieën:

   • internet als onderwijsplek
   • als bron van lesmateriaal
   • als bron voor contexten
   • als (na)scholings bron

De resultaten zetten ze dan in delicious met de juiste tags.

Zie http://www.wiskundeleraar.nl/page3ict.asp?nummer=4145

Dat ging allemaal erg makkelijk en ik heb alle studenten aan mijn delicious-netwerk toegevoegd zodat we precies kunnen zien wat er zo al gevonden is. Het is natuurlijk niet de bedoeling om ‘dingen’ te noemen die al aan de orde zijn geweest in de leerroute of ‘dingen’ die door andere studenten al genoemd zijn.

Via http://www.google.com/reader/shared/11731372273920133741 kan iedereen dan de ‘afgekeurde items’ (met commentaar) bekijken.

De uiteindelijke opbrengsten staan op http://www.wiskundeleraar.nl/page3ict.asp?nummer=4258

Al met al best een aardige opdracht, al zeg ik het zelf. De studenten doen inhoudelijk iets, maken kennis met delicious en web2.0, netwerken, tagging, e.d. en ondanks de summiere instructie is deze opdracht voor geen enkele student een probleem. Bovendien hebben we ook nog lessen in het computerlokaal. De opdracht levert zelfs hier en daar hele nieuwe bruikbare, grappige en interessante websites en ideetjes voor de andere opdrachten op.

Dus een geslaagde opdracht?

In principe lijkt me de opdracht best goed, maar is het ook geslaagd? Na de cursus is er uiteindelijk geen enkele student die nog iets doet met delicious. Het was leuk, het was nuttig, maar niet ‘echt’. Of ze de google-reader of een andere RSS-lezer nog gebruiken kan ik niet zien, maar ik denk dat het (een uitzondering daargelaten)  tegen valt. Het is hetzelfde proces als bij sommige wiskundevakken. Na het tentamen is het niet meer interessant en wordt de kennis snel weer vergeten en doen we gewoon weer wat we altijd al deden.

Dat is jammer. Bij deze cursus, bij de andere cursussen, zelfs met alles wat ik doe lukt het niet ‘echt’ om de studenten duidelijk te maken wat ik nu eigenlijk bedoel. ICT gebruiken om samen te werken, contacten te leggen, te delen, bij te dragen aan deze geweldige vorm van informatie beschikbaar stellen enz.  Dat er ook mensen moeten zijn die iets doen in plaats van alleen maar consumeren.

Hetzelfde geldt voor mijn collega’s overigens. Die zijn ook meer van ‘we gebruiken wat we gebruiken kunnen’ en verder laten we Willem lekker verder prutselen… Dat wordt in ’t algemeen wel gewaardeerd. Ik las laatst ergens dat een compliment, een schouderklopje, een meer permanente hormonale verandering teweeg brengt dan bijvoorbeeld geld, dus hormonaal zit het wel goed. Maar 't klopt niet natuurlijk...

Mijn inspanningen leiden niet tot een gedragsverandering. Dat is (denk ik) ook wel erg moeilijk. Er is voor heel veel docenten kennelijk weinig reden om zich met ICT-ontwikkeling en innovatie bezig te houden. Uiteindelijk is dat natuurlijk geen houdbaar standpunt, maar kennelijk is het voor aanstormende leraren in het voortgezet onderwijs niet direct ‘iets’ om je druk om te maken. Gewoon het boek doorwerken en als het computerlokaal toevallig een keer wel beschikbaar is dan kan je af en toe ’s de CD bij het boek ’s gebruiken of een opdracht met applets doen, maar verder ‘doe maar normaal dan doe we gek genoeg’.

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee