• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Het komt goed

Ik loop er al een tijd over na te denken. Hoe zit dat nu eigenlijk met dat 'niet kunnen rekenen'? Moeten leerlingen meer oefenen? Of is juist meer begrip de oplossing? Maar wat heb je aan begrip als je de meest eenvoudige berekeningen niet kan? Mijn idee was dat het goed is om te begrijpen wat je doet, maar dat je dan uiteindelijk dan ook beter moet kunnen rekenen. Anders klopt er iets niet. Ik heb niets tegen 'drill & practice' en ik denk dat soms 'iets kunnen' heel goed vooraf kan gaan aan begrip. En wat heet 'begrip'? Aan 3x4=12 valt natuurlijk wel iets te begrijpen, maar je moet er bij het uitrekenen niet te lang over na moeten denken, denk ik... Anders komen we natuurlijk nooit ergens met die kenniseconomie.

Maar volgens mij is dat over een tijdje niet meer nodig:

"Het doel van dit project is de instandhouding en versterking van de basale rekenvaardigheden. Getalkennis en kennis van de bewerkingen die niet levend worden gehouden doven uit, met als gevolg dat de rekenvaardigheid van leerlingen wordt bedreigd.  Ditzelfde gevaar is ook aanwezig als het oefenen verwordt tot een rigide, reproductieve drilactiviteit. Daarom richt dit pilot-project zich op rijk en productief oefenen dat de leerlingen zowel het houvast geeft van de parate kennis en vaardigheden, maar daarnaast de weg naar een flexibel gebruik ervan nadrukkelijk openhoudt."
http://www.fi.uu.nl/nl/nieuws/welcome.html#503

Dus we gaan niet 'arm en zinloos' oefenen, nee, we gaan 'rijk en productief' oefenen. Mooie zinnen allemaal en mooie woorden ook... rigide, flexibel, drilactiviteit, rijk, productief,...

Het zou zomaar kunnen dat het gaat helemaal goed gaat komen...

 10-1-2009 12:21:11

Ik heb niets tegen inzicht, prima zelfs. Maar verwerking van dat inzicht is nodig om het geleerde in een andere context toe te kunnen passen. En routinematig met basisbewerkingen om kunnen gaan maakt dat je het denkwerk kan focussen op de essentiele zaken. Ik vergelijk het altijd met het autorijden. Remmen en schakelen moet je routinematig kunnen uitvoeren ..... anders wordt het een puinhoop. Het Freudenthal instituut denkt daar anders over: veel aandacht voor het zelf (vaak geforceerd) laten ervaren hoe alles in elkaar zit. Vervolgens word ik altijd een beetje droevig van de manier waarop dat alles dan verwerkt moet worden. En routine is al helemaal uit den boze. Commentaar van het Freudental instituut is stevast (zie site) "Nederland staat voor rekenen (basisonderwijs) wel nog steeds in de internationale top tien". Dat dat alleen maar komt omdat de onderwijsparticipatie in Nederland ongeveer het hoogste is in Europa en omdat de kindertjes hier jonger naar de basisschool gaan dan elders wordt maar even vergeten. Nou even.... al ruim 10 jaar geleden heb ik het FI al eens openlijk genomineerd voor de struisvogel award. En deze nominatie verdienen ze nog steeds.

 Door: JaDeX

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee